Random… oftewel willekeurig, dat klinkt alsof daarmee een stukje controle over de toets verloren gaat. Zeker omdat je met een random gegenereerde toets niet weet welke vragen er in de toets komen – het heeft geen vaste set aan vragen. Op het moment dat de toets afgenomen wordt, wordt op basis van een aantal eisen aan de vragen, vragen uit de vragenbank gehaald. Wanneer de vragenbank goed beheerd wordt en de toetsmatrijs of -matrix goed in elkaar zit, worden random toetsen ijzersterk.
Zoals een eerder artikel vermeldt, levert random toetsen een aantal voordelen op. Allereerst scheelt het veel werk bij het samenstellen van toetsen en herkansingen en ten tweede zorgt het ervoor dat spieken of het lekken van vragen weinig tot geen zin heeft. Tenslotte zal niet een complete toets op ‘reparatie’ gezet worden wanneer er één of enkele vragen uit een examen vervangen moeten worden omdat – wanneer de vragenbank goed gevuld is – er een andere vraag geselecteerd kan worden die aan de eisen van de toets voldoet.
Dat betekent het volgende:
- De vragenbank moet goed gevuld zijn – er moeten meerdere vragen zijn die aan de juiste eisen (eigenschappen) voldoen;
- De vragen moeten goed gemetadateerd zijn. Dat betekent dat deze vraageigenschappen benoemd moeten zijn bij de vragen waar het betrekking op heeft. Als er weinig vragen zijn óf als de vragen niet de juiste eigenschappen hebben meegekregen, ziet RemindoToets ze niet en kan het voorkomen dat er slechts één vraag overblijft op basis van de gekozen eigenschappen. Dan is er niets random te kiezen, en wordt dezelfde vraag geselecteerd;
- Vragen die niet bij elkaar in de toets mogen zitten uitgesloten moeten zijn.
Wanneer je meerdere vragen ontwikkelt die aan de gestelde eisen voldoen, kost het ontwikkelen van vragen wellicht meer tijd, maar wordt er tegelijk bewuster ontwikkeld om aan alle criteria voor vragen te voldoen. Dit verhoogt de kwaliteit van de vragen. Bovendien zal de tijd die in de ontwikkeling wordt gestopt terugverdiend worden wanneer er uiteindelijk meerdere toetsen afgenomen kunnen worden met één toetsmatrijs.
Hoe maak je nu precies random toetsen met de verschillende toetsmatrijzen die je in RemindoToets kunt kiezen? Dat wordt uitgelegd in de volgende alinea’s.
Toetsmatrijs op basis van regels
Bij een toetsmatrijs op basis van regels kies je, wanneer je een selectie toevoegt aan een regel, de categorie uit en vervolgens aan welke voorwaarden (eigenschappen) het moet voldoen. Bijvoorbeeld moeilijkheidsgraad en/of vraagtype (of elk zelf aangemaakte vraageigenschap). Vervolgens stel je een vraaglimiet in. Zo kun je bijvoorbeeld aangeven dat in een regel twee willekeurig gekozen vragen worden geselecteerd met de eigenschap ‘onthouden’ uit de taxonomie van Bloom. Op deze manier kun je de hele toetsmatrijs opbouwen op basis van een selectie van vraageigenschappen in plaats van een vaste selectie van vragen. Voor uitleg over het maken van een toetsmatrijs op basis van regels, zie Toetsmatrijs op basis van regels.
Toetsmatrijs op basis van een matrix
Eigenlijk gaat een toetsmatrijs op basis van een matrix uit van random toetsen. Met toetsmatrijzen op basis van een matrix selecteer je nooit een vaste set aan vragen, maar werk je standaard op basis van een combinatie van leerdoelen, categorieën en vraageigenschappen waarbij RemindoToets vragen selecteert uit de vragenbank die aan deze combinatie voldoen. Voor uitleg over het maken van een toetsmatrijs op basis van een matrix, zie Toetsmatrijs op basis van een matrix.
Wordt een vraag nooit 2x aangeboden?
Een kandidaat krijgt in principe nooit dezelfde vraag aangeboden. In principe – want er moeten wel vragen te kiezen zijn. Als er maar één vraag beschikbaar is, krijgt een kandidaat wél nog een keer dezelfde vraag aangeboden. Het alternatief zou namelijk zijn dat er géén toets aangeboden zou kunnen worden. Dus nogmaals: een goed gevulde en gemetadateerde vragenbank is een voorwaarde voor random toetsen!
